Gomen nasai

"Przep­raszam wszys­tko, że nie mogę być wszędzie.
Przep­raszam wszys­tkich, że nie umiem być każdym i każdą." W.Szymborska

Jak nie którzy z was wiedzą, moim życiu wiele się dzieje. Te rzeczy sprawiają we mnie pustkę. Siadam do Worda, jak bardzo moje pragnienie pisania zamienia się w obowiązek, że czasem płacze widząc pustą kartkę. To uczucie sprawia we mnie furię.

Dostałam też pracę w sklepie, co wymaga ciągłego ruchu, postoju, noszenia ciężarów, jestem już zmęczona. Ten wysiłek opłacił się, gdyż jutro już zakupię notebooka. Co umożliwi mi lepszą koncentrację, a może także, moja nadzieja wróci. 

Pisanie na stacjonarnym jest nawet fajne, ale moje myśli, jakoś uciekają, a słowa tracą na znaczeniu. Szybciej skupiam się na tekście na konkurs, niż na perypetiach o Naruto. 

Proszę was, abyście na mnie czekali, ponieważ wrócę! To wam obiecuję już dzisiejszego dnia.

Jak tylko napiszę ostatnią kropkę w Epilogu to zniknę z tego nicku. Pewnie część z was, i tak mnie dorwie, bo nadal chcę pisać. Tak bardzo, bardzo, że zamierzam na wiosnę wyprowadzić się z domu. To też może wpłynąć na to, jak będę pisać, gdyż zrobię wszystko, ażeby nie przestać wykonywać to, coś, co kocham.

Czeka na was tutaj jeszcze siedem cudownych części, które już narodziły się w moich myślach, ale potrzebuję czasu, aby móc je ładnie napisać.

Pozdrawiam.